محسن مقدسی در الف نوشت:چند شب پیش تقلید و ادا در آوردن چند نفر از شخصیت های فرهنگی و هنری و ورزشی را بعد از افطار در برنامه خنده بازار دیدم و یک مقدار ناراحت شدم.ناراحتی ام از این بابت بود که اگر چه تقلید کردن در برنامه های سیما سابقه دار است و مربوط به سالیان گذشته است؛ اما انتظار می رفت رشد برنامه های طنز سیما به حدی رسیده باشد که برای خنداندن مردم، دیگر سراغ مسخره کردن دیگران نروند.
با این حال هنرمندی تقلید کننده ها هم برایم جالب بود و بیشتر به این فکر می کردم که تهیه کننده برنامه به چه طریق و چه بهانه ای توانسته اجازه شخصیت های تقلید شده در این برنامه را بگیرد و آنها چه آدم های ویژه ای هستند که اجازه دادند در رسانه ملی و در ساعات پر بازدید، قیافه و حرکات و حرف زدنشان تقلید شود.
مثلا همین علی دائی که چند روز پیش از تقلید صدایش در یک جشن محفلی ناراحت شده و با صدای بلند هم اعتراض کرده، چطور اجازه داده است که در این برنامه پر بیننده و آنهم چند شب پشت سرهم ادایش را درآورند.
تا اینکه دیروز با انتشار 2 خبر پیاپی هم خیلی ناراحت شدم و هم متعجب.
خبر اول اعتراض و عصبانیت وکیل علی دائی از این برنامه بود و خبر دوم هم که چند ساعت بعد منتشر شد مربوط به اعتراض خود علی دائی به رسانه ملی بود که انصافا هم مظلومانه انتقاد کرده بود.
تعجب کردم از اینکه چطور و به چه بهانه ای و با چه استدلالی تهیه کننده این برنامه و مسئولین رسانه ملی چنین خطای بزرگی را مرتکب شدند.رئیس رسانه ملی و معاون و بسیاری از مسئولین سیما افراد متدین و مذهبی هستند. این خطای فاحش و گناه بزرگ با هیچ بهانه ای پذیرفته نیست.
تقلید و ادا درآوردن و مسخره کردن افراد برای خنداندن مردم چه توجیهی دارد؟رئیس صدا و سیما چطور می خواهد روز قیامت جواب دهد؟ در ماه مبارک رمضان مومنی را مسخره کنند و بعد هم چند شب تکرار کنند و بعد هم نسبت به اعتراض فرد مورد اشاره بی اعتنائی کنند؟ کدام دین و مشرب چنین مجوزی را می دهد؟
البته وقتی به بهانه طنز در ساختمان پزشکان اباحه گری را ترویج می کنند و همه حرمت های شرعی و اخلاقی را زیر پا می گذارند، برادر شوهر به قصد کتک زدن عروس بلند می شود و بی اجازه و بدون در زدن وارد خانه می شود و شوهر برای جشن تولد همسرش همکاران مرد و مجردش را دعوت می کند و در انتهای فیلم، زن ومرد با هم ضربدری ازدواج می کنند؛ طبیعی است که یکروز هم شخصیت افراد را به لجن بکشند و بی اعتنا به دین و اخلاق، افراد را مسخره کنند تا عده ای بخندند.
در روایات معصومین علیهم السلام نیز، کسانى که مؤمنان را تحقیر و تمسخر مىکنند با تعابیر تندی مورد خطاب قرار گرفته اند. در انتها به چند حدیث جهت اطلاع آقای ضرغامی و دوستان و همکارانشان اکتفا می شود.
نزول عذاب
امام سجاد علیهالسلام :
وَ الذُّنُوبُ الّتى تُنزِلُ النِّقَمَ عِصیانُ العارِفِ بِالبَغىِ وَ التَطاوُلُ عَلَى النّاسِ وَ الاِستِهزاءُ بِهِم وَ السُّخریَّةُ مِنهُم ؛
گناهانى که باعث نزول عذاب مىشوند، عبارتاند از: ستم کردن شخص از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره کردن آنان.
جنگ با خدا
در حدیث قدسى آمده است: خداوند به کسانى که مؤمنان را بیازارند اعلان جنگ مىدهد:
عن أبی عبد اللّه ـ علیه السلام ـ قال: قال اللّه عزّ و جلّ: لِیَأذَنْ بِحَرْبٍ مِنّى، مَنْ اذَلَّ عَبْدِىَ الْمُؤمِنَ وَ لِیَأمَنْ مِنْ غَضَبى مَنْ اکْرَمَ عَبْدِىَ الْمُؤمِنَ. از امام صادق -علیه السلام- آمده است که خداوند عزّ و جلّ فرمود: کسى که بنده مؤمن مرا خوار شمارد باید بداند که خداوند با او در جنگ است و کسى که بنده مؤمن مرا تعظیم و تکریم کند بى شک از غضب من در امان است.
ذلیل می شوید
رسول خدا -صلّى اللّه علیه و آله- فرمود:
و من اذلّ مؤمنا اذلّه اللّه.... کسى که مؤمنى را خوار شمارد خدا او را ذلیل خواهد کرد.
برخورد خداوند با مسخره کننده
پیامبر صلىاللهعلیهوآله: اِنَّ المُسْتَهْزِئینَ یُفْتَحُ لاَِحَدِهِمْ بابُ الجَنَّةِ، فَیُقالُ: هَلُمَّ! فَیَجىءُ بِکَرْبِهِ وَ غَمِّهِ فَاِذا جاءَ اُغْلِقَ دونَهُ، ثُمَّ یُفْتَحُ لَهُ بابٌ آخَرُ... فَما یَزالُ کذلِکَ حَتّى اِنَّ الرَّجُلَ لَیُفْتَحُ لَهُ البابُ فَیُقالُ لَهُ: هَلُمَّ هَلُمَّ فَما یَأْتیهِ؛ حدیث
درِ بهشت، به روى یکى از مسخرهکنندگان باز مىشود و به او گفته مىشود: «بیا!». او با وجود سختى و اندوهى که دارد، جلو مىرود و چون آمد، در به رویش بسته مىشود. سپس در دیگرى به رویش باز مىشود... و این کار، مرتّبا تکرار مىشود تا جایى که در به رویش باز مىگردد و گفته مىشود: «بیا، بیا!»؛ امّا او دیگر جلو نمىرود.
