دوش در میکده فریاد زدم یار کجاست

ساقی ساغر شکن شهره ی بازار کجاست

ما کشیدیم همه ناز تو بر دوش عیان 

از چه وامانده در این راه شدیم یار سبکبار کجاست

من که کردم نفسی تازه ز انفاس خوشت

دیدن چشم خراب تو و آن چرخش دوار کجاست

 از چه رو ترک من معتکف دیر کنی

خورده ام حسرت روی تو و آن لحظه ی دیدار کجاست

چند روزی زده ام از سر غفلت به خرابات مغان

نه چنین است سزای من و دلدار کجاست

من که بودم همه ی عمر سزاوار بلا و غم تو

خوش نباشد که برانی ز درت دلبر غمخوار کجاست

زخم خورده است دل غمزده ی میر بیا

نوش داروی دل غمزده عطار کجاست