«انستیتو تحقیقات دنون» در سال 1998 در سرزمین اشغالی فلسطین توسط «فرانک ریبود» راه اندازی شد که بعدها نیز از نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس جایزه «جوبیلی» که برترین جایزه صنعتی این رژیم است را دریافت نمود .
صراط نوشت: هنوز دلیل وجود محصولات شرکت "نستله" در ایران برای مردم مشخص نشده است که اخیرا شاهد حضور یک شرکت اسرائیلی دیگر با مدیریت چند فرانسوی ، بنام "دنون" که محصولات "دنت" را عرضه می کند در بازار ایران هستیم.
محصولات لبنی "دنت" و آب معدنی دماوند با توجه به آنچه در تبلیغاتشان مشخص است تا حدودی به شرکت دنون وابسته بوده و همکاریهای خاصی را با این شرکت دارند .
بنا بر این گزارش «انستیتو تحقیقات دنون» در سال 1998 در سرزمین اشغالی فلسطین توسط «فرانک ریبود» راه اندازی شد که بعدها نیز از نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس جایزه «جوبیلی» که برترین جایزه صنعتی این رژیم است را دریافت نمود .
این در حالی است که در یکی از سایتهای معتبر بین المللی تحریم کالاهای اسرائیلی نام محصولات دنون آورده شده است.
هنوز از میزان وابستگی دنت و آب معدنی دماوند به شرکت دنون اطلاع دقیقی در دست نیست .
با این وجود متاسفانه در غفلت مسئولین کشور نه تنها تبلیغات گسترده ای در سطح شهر صورت گرفته ، بلکه یکی از برنامه های آشپزی صدا و سیما به صورت مداوم برای این محصول تبلیغ می کند.
لازم به ذکر است آب معدنی دماوند که این روزها تبلیغات گسترده ای را در صدا و سیمای جمهوری اسلامی انجام می دهد در قسمتی از لیبل های چسبانده شده بر روی بطریها با افتخار نوشته است :"با مشارکت دنون فرانسه"
بر طبق مصوب 29 شهریور 1371 در مجلس شوراس اسلامی و موید 5 مهر 1371 در شورای نگهبان عقد هرگونه قرارداد چه مستقیم و چه از طریق واسطه با شرکتها یا اشخاص مقیم اسرائیل یا با افراد تبعه اسرائیل یا افرادی که برای اسرائیل یا به نفع آن کشور کار میکنند، صرف نظر از محل اقامت آنان، برای کلیه افراد حقیقی یا حقوقی، ممنوع میباشد .
بنابه نظر اکثر علمای اسلام نیز بر آحاد مسلمین واجب است که از خرید و استفاده از کالاهایی که سود تولید و فروش آنها عاید صهیونیست ها که با اسلام و مسلمین در حال جنگ هستند ، می شود ، اجتناب کنند .
لازم به یادآوری است معاون پارلمانی رئیس جمهور روز پنج شنبه در همایش تحریم کالاهای اسرائیلی پیرامون اسرائیلی بودن "نستله" و "کوکاکولا" گفت: نباید بدون دلیل و مدرک شرکتی را متهم کرد، باید به فکر کارگرانی بود که در این شرکتها مشغول به کار هستند.