ارسال شده توسط امیـــــــــــر مرشدی در 89/5/12:: 1:27 صبح
زغالی سیاه روی زر ورق دائم سرخ و زرد می شود. صدای قل قل فضا را پر می کند. دود سفیدی چهره های پیر و جوان را در خود محو می کند. بوی تند اسانس های ظاهرا میوه ای اما شیمیایی و ... در گلو فرو می رود و در رگهای گرم خون جریان می یابد. دقایق و ساعتها پای ذغال سیاه خاکستر می شود. ساعتهایی که باید با خلاقیت و شکوفایی جوانان جامعه پر شود اما
کلمات کلیدی :